Mercurial (Hg) to rozproszony system kontroli wersji, który pozwala na efektywne zarządzanie kodem źródłowym i historią zmian. Jest szybki, bezpieczny i prosty w obsłudze, co czyni go doskonałym wyborem dla programistów pracujących indywidualnie oraz w zespołach. W tym artykule omówimy kluczowe funkcje Mercurial, pokażemy jak utworzyć repozytorium oraz przedstawimy najważniejsze polecenia wraz z ich opisami.
Aby rozpocząć pracę z Mercurial, należy go zainstalować na swoim systemie operacyjnym. Oto jak to zrobić:
hg version
Sprawdza, czy Mercurial jest poprawnie zainstalowany i wyświetla jego wersję.sudo apt update sudo apt install mercurial
brew install mercurial
Po instalacji można skonfigurować użytkownika:
hg config --edit
Otwiera plik konfiguracyjny Mercurial, w którym można ustawić nazwę użytkownika i adres e-mail.
Aby rozpocząć śledzenie zmian w projekcie, należy utworzyć repozytorium Mercurial:
hg init my_project cd my_project
Tworzy nowe repozytorium Mercurial w katalogu my_project
.
Dodanie plików do repozytorium:
hg add file.txt
Dodaje plik file.txt
do śledzenia przez Mercurial.
Zatwierdzenie zmian:
hg commit -m "Dodano plik"
Tworzy nowy commit z podanym opisem.
Aby zobaczyć, jakie zmiany zostały wprowadzone, użyj:
hg status
Wyświetla listę zmodyfikowanych, dodanych i usuniętych plików.
hg log
Pokazuje historię commitów wraz z ich identyfikatorami i opisami.
hg diff
Porównuje aktualne zmiany z ostatnim commitem.
hg update -r REVISION
Przywraca repozytorium do określonej wersji.
hg revert file.txt
Cofa zmiany w pliku file.txt
do ostatniej zatwierdzonej wersji.
hg diff -r REVISION1 -r REVISION2
Pokazuje różnice między dwoma wersjami.
hg branch feature-branch hg update feature-branch
Tworzy nową gałąź feature-branch
i przełącza się na nią.
hg merge default hg commit -m "Scalono zmiany"
Łączy zmiany z gałęzi default
do aktualnej gałęzi.
hg commit --close-branch -m "Zamknięcie gałęzi feature-branch"
Oznacza gałąź jako zamkniętą, co oznacza, że nie będzie już aktywnie rozwijana.
hg clone https://example.com/repo
Tworzy lokalną kopię zdalnego repozytorium.
hg pull hg update
Pobiera zmiany z repozytorium zdalnego i aktualizuje lokalną wersję.
hg push
Wysyła lokalne zmiany do repozytorium zdalnego.
hg rollback
Anuluje ostatni commit.
.hgignore
Aby wykluczyć określone pliki z repozytorium, dodaj je do .hgignore
:
syntax: glob *.log node_modules/
hg update --clean
Usuwa wszystkie niezapisane zmiany i przywraca repozytorium do czystego stanu.
hg pull
i hg push
, aby synchronizować zmiany.hg log
do śledzenia historii commitów.hg diff
, aby uniknąć konfliktów..hgignore
do wykluczania zbędnych plików.hg commit -m "Opis zmiany"
).Mercurial (Hg) to wydajny i prosty w obsłudze system kontroli wersji. Dzięki intuicyjnym poleceniom umożliwia efektywne zarządzanie kodem źródłowym. Wdrożenie Mercurial w codziennej pracy programisty pozwala na łatwe śledzenie zmian i współpracę zespołową. Jeśli szukasz alternatywy dla innych systemów kontroli wersji, Mercurial jest świetnym wyborem!
Mercurial, znany również jako 'hg', to rozproszony system kontroli wersji stworzony w celu zarządzania kodem źródłowym w projektach programistycznych. Umożliwia śledzenie zmian w plikach, współpracę wielu programistów oraz zarządzanie różnymi wersjami projektu.
Mercurial charakteryzuje się wysoką wydajnością, skalowalnością oraz prostotą obsługi. Jest platformą niezależną, co oznacza, że działa na różnych systemach operacyjnych, takich jak Windows, macOS czy Linux. Posiada intuicyjny interfejs wiersza poleceń oraz wsparcie dla wielu rozszerzeń, które umożliwiają dostosowanie jego funkcjonalności do indywidualnych potrzeb.
Aby zainstalować Mercurial, należy pobrać odpowiednią wersję instalatora ze strony projektu lub skorzystać z menedżera pakietów dostępnego w danym systemie operacyjnym. Na przykład, w systemie Ubuntu można użyć polecenia 'sudo apt-get install mercurial', a w systemie Windows pobrać instalator ze strony Mercuriala.
Po zainstalowaniu Mercuriala, aby rozpocząć pracę, należy utworzyć nowe repozytorium za pomocą polecenia 'hg init'. Następnie można dodawać pliki do śledzenia ('hg add'), zatwierdzać zmiany ('hg commit') oraz przeglądać historię zmian ('hg log').
Aby sklonować istniejące repozytorium, należy użyć polecenia 'hg clone [URL]', gdzie '[URL]' to adres repozytorium. Po sklonowaniu, lokalna kopia będzie zawierać pełną historię projektu, co umożliwia pracę w trybie offline.
Mercurial umożliwia tworzenie i zarządzanie gałęziami za pomocą polecenia 'hg branch [nazwa_gałęzi]'. Gałęzie pozwalają na równoległe rozwijanie różnych funkcji lub wersji projektu. Po zakończeniu pracy na danej gałęzi, można scalić ją z główną linią rozwoju za pomocą polecenia 'hg merge'.
Podczas scalania gałęzi mogą wystąpić konflikty, gdy te same fragmenty kodu zostały zmienione w różnych gałęziach. Mercurial informuje o takich sytuacjach i umożliwia ręczne rozwiązanie konfliktów poprzez edycję plików i oznaczenie ich jako rozwiązane za pomocą polecenia 'hg resolve --mark [plik]'.
Najlepsze praktyki obejmują regularne zatwierdzanie zmian z opisowymi komunikatami, unikanie dużych jednorazowych commitów, częste aktualizowanie lokalnego repozytorium oraz korzystanie z gałęzi do rozwijania nowych funkcji lub poprawek. Ważne jest również regularne tworzenie kopii zapasowych oraz dbanie o czytelność historii projektu.